Het komt bij elke hond wel eens voor. Hij lijkt Oost-Indisch doof en luistert alleen wanneer hij of zij er zin in heeft. Hij zoekt continu de grens op en gaat volledig zijn eigen gang zonder zich iets van zijn baasje aan te trekken. Het lijkt of hij het “gewoon expres” doet, maar niets is echter minder waar. Dit is namelijk een erg menselijke gedachte en een grote valkuil als het op honden aankomt. Een mens is nu eenmaal geneigd om bepaalde menselijke karaktertrekken op dieren te projecteren. Het blijven echter dieren.
Maar waarom doet je hond dit dan wel, zul je nu denken. Bekijk de wereld voor het gemak eens even door de ogen van je hond en het zal je snel duidelijk worden. Doorgaans is er namelijk sprake van een wisselwerking van verschillende factoren die aan dit gedrag ten grondslag liggen.
Allereerst is er afleiding. Iets in de omgeving van de hond leidt hem op een dusdanige manier af waardoor hij totaal geen aandacht meer heeft voor jou, zijn baasje. Noem een spelend kind, een andere hond of een bepaald geurtje. O
ok angsten of spanningen door bijvoorbeeld een harde knal als vuurwerk kan jouw commando’s volledig naar de achtergrond doen verdwijnen.
Nog een belangrijke factor in dergelijk gedrag is stress. Wanneer een hond niet op zijn gemak is, iets wat je kunt zien aan zijn lichaamstaal, betekend automatisch een verminderde aandacht voor zijn baasje. Zorg dus zoveel mogelijk voor een prikkelarme omgeving wanneer je hem roept of een commando geeft. Bouw het vervolgens langzaam uit naar drukkere situaties, zodat hij leert dat jouw commando nog steeds de meest belangrijke is.
De laatste reden van dergelijk gedrag is vaak het gat in communicatie tussen baas en hond. Het kan ook zomaar zijn dat je hond jou gewoonweg niet begrijpt. Let dus goed op je lichaamstaal, mimiek en intonatie waarop je iets zegt. Dat is veel belangrijker dan wat je zegt.